一落索（双调·第二）

一落索（双调·第二）原文：

⑴掩：关闭。柴扉：柴门。⑵明年：一作“年年”。⑶王孙：贵族的子孙，这里指送别的友(...)
这首词句式及字声配搭非常奇特。开头四句，“琅然，清圆，谁弹，响空山。”只有一个仄声字（“响”），其余都是平声。接着二句亦然。这样的安排，与此曲所属宫调有关。同时，上下两结句作七言拗句，也是特意安排的。故郑文焯曰：“读此词，髯苏之深于(...)
这首词可能作于词人任中书省堂吏，受韩侂胄重用以后。“寿楼”可能是其居所名。《寿楼春》乃梅溪自度曲。本来似乎是志得意满的心境，但车马轻裘，锦衣玉食，换不来佳人一盼，正是富贵景象，凄凉心境，两相对比，自然引发词人无限伤感。其艺术特点主要表现在韵律方面：其一，此词冲破了一句之中“一声不许四用”的戒律，词中常出现四平声句和五平声句。如“消磨疏狂”，“犹逢韦郎”均为四平声，而起句“裁春衫寻芳”则是一(...)
，所任诚不良
此诗与《除夜自石湖归苕溪》同为南行船上所作，句清敲玉，摇曳有致，如歌如画(...)
〔1〕〔2〕
，所任诚不良
除了感情的表达值得读者注意以外，诗人在用笔上也有轻而淡的一面。全诗读起来只有开头两句“山暝听猿愁，沧江急夜流”中的“愁”、“急”二字给人以经营锤炼的感觉，其余即不见有这样的痕迹。特别是后半抒情，更像是脱口而出，跟朋友谈心。但即使是开头的经营，也不是追求强刺激，而是为了让后面发展得更自然一些，减少文字上的用力。因为这首诗，根据诗题“宿桐庐江寄广陵(...)
接下去转入第四段，忽然讲到蜀地的军事形势。“一夫当关，万夫莫开”，易于固守，难于攻入。像这样的地方，如果没有亲信可靠的人去镇守，就非常危险了。这几句诗完全用晋代张载的《剑阁铭》中四句：“一人荷戟，万夫趑趄，形胜之地，匪亲弗居。”李白描写蜀道之难行，联系到蜀地形势所具有的政治意义，事实上已越出了乐府旧题“蜀道难”的范围。巴蜀物产富饶，对三秦的经济供应，甚为重要。所以王勃《送杜少府之任蜀川》诗第一句就说蜀地“城阙辅三秦”，也是指出了这一点。李白作乐府诗，虽然都用旧题，(...)
“故人老大，好襟怀、消减全无。”则是词人怀着激愤和沉痛对南宋王朝不发不快的直接评论。南渡之初，朝野不乏恢复中原的壮志，“好襟怀”，当指此。但赵宋最高统治者，心怀鬼胎，苟且偷安，醉生梦死。诚如文及翁写的，“一勺西湖水，渡江来，百年歌舞，百年酣醉。”（《贺新郎·游西湖有感》）同时又压制、打击、排挤主战力量，使英雄塞路，报国无门，壮志消磨以尽，造成世风日颓，如江河日下，半壁山河，难以收拾的局面。这是多么令人扼腕的下场！大概这也就是词人不愿意重来京城、重游西湖的真正原因。至此，词人以“慢赢得，秋风两耳，冷泉亭下骑驴”这样深沉的感慨收束了全词。“两耳秋风”，即满耳的秋声。秋声者，世纪末的衰颓没落之音也。词人再描绘出一个鲜明的形象：一个着破荷衣的宗室子弟，骑着一头毛驴，踽踽独行在冷泉亭下。这等凄楚的情景，正是王室式微的绝好象征。但这沉痛的心意由“慢赢得”三字引出，沉痛之情偏以淡语、谐语、反语道之，更有一种悲从中来的异样的兴发感动力量。
于是有了这首诗的前四句。开头说，自己的住所虽然建造在人来人往的环境中，却听不到车马的喧闹。“车马喧”，意味着上层人士之间的交往，所谓“冠带自相索”。因为陶渊明喜欢诉穷而人们又常常忘记贵胄之家的“穷”与平民的“穷”全不是一回事，这两句诗的意味就被忽视了。实在，陶家是东晋开国元勋陶侃的后代，是浔阳最有势力的一族。所以，尽管陶渊明这一支已呈衰落，冷寂到门无车马终究是不寻常的。所以紧接着有一问：你如何能做到这样？而后有答，自然地归结到前四句的核心——“心远地自偏”。“远”是玄学中最常用的概念，指超脱于世俗利害的、淡然而全足的精神状态。此处的“心远”便是对那争名夺利的世界取隔离与冷漠的态度，自然也就疏远了奔逐于俗世的车马客，所居之处由此而变得僻静了。进一步说，“(...)"
关山蹇骥足，飞飙拂灵帐，我怀郁如楚，放歌依列嶂。

一落索（双调·第二）拼音解读：

⑴yǎn ：guān bì 。chái fēi ：chái mén 。⑵míng nián ：yī zuò “nián nián ”。⑶wáng sūn ：guì zú de zǐ sūn ，zhè lǐ zhǐ sòng bié de yǒu (...)
zhè shǒu cí jù shì jí zì shēng pèi dā fēi cháng qí tè 。kāi tóu sì jù ，“láng rán ，qīng yuán ，shuí dàn ，xiǎng kōng shān 。”zhī yǒu yī gè zè shēng zì （“xiǎng ”），qí yú dōu shì píng shēng 。jiē zhe èr jù yì rán 。zhè yàng de ān pái ，yǔ cǐ qǔ suǒ shǔ gōng diào yǒu guān 。tóng shí ，shàng xià liǎng jié jù zuò qī yán niù jù ，yě shì tè yì ān pái de 。gù zhèng wén chāo yuē ：“dú cǐ cí ，rán sū zhī shēn yú (...)
zhè shǒu cí kě néng zuò yú cí rén rèn zhōng shū shěng táng lì ，shòu hán tuō zhòu zhòng yòng yǐ hòu 。“shòu lóu ”kě néng shì qí jū suǒ míng 。《shòu lóu chūn 》nǎi méi xī zì dù qǔ 。běn lái sì hū shì zhì dé yì mǎn de xīn jìng ，dàn chē mǎ qīng qiú ，jǐn yī yù shí ，huàn bú lái jiā rén yī pàn ，zhèng shì fù guì jǐng xiàng ，qī liáng xīn jìng ，liǎng xiàng duì bǐ ，zì rán yǐn fā cí rén wú xiàn shāng gǎn 。qí yì shù tè diǎn zhǔ yào biǎo xiàn zài yùn lǜ fāng miàn ：qí yī ，cǐ cí chōng pò le yī jù zhī zhōng “yī shēng bú xǔ sì yòng ”de jiè lǜ ，cí zhōng cháng chū xiàn sì píng shēng jù hé wǔ píng shēng jù 。rú “xiāo mó shū kuáng ”，“yóu féng wéi láng ”jun1 wéi sì píng shēng ，ér qǐ jù “cái chūn shān xún fāng ”zé shì yī (...)
，suǒ rèn chéng bú liáng
cǐ shī yǔ 《chú yè zì shí hú guī tiáo xī 》tóng wéi nán háng chuán shàng suǒ zuò ，jù qīng qiāo yù ，yáo yè yǒu zhì ，rú gē rú huà (...)
〔1〕〔2〕
，suǒ rèn chéng bú liáng
chú le gǎn qíng de biǎo dá zhí dé dú zhě zhù yì yǐ wài ，shī rén zài yòng bǐ shàng yě yǒu qīng ér dàn de yī miàn 。quán shī dú qǐ lái zhī yǒu kāi tóu liǎng jù “shān míng tīng yuán chóu ，cāng jiāng jí yè liú ”zhōng de “chóu ”、“jí ”èr zì gěi rén yǐ jīng yíng chuí liàn de gǎn jiào ，qí yú jí bú jiàn yǒu zhè yàng de hén jì 。tè bié shì hòu bàn shū qíng ，gèng xiàng shì tuō kǒu ér chū ，gēn péng yǒu tán xīn 。dàn jí shǐ shì kāi tóu de jīng yíng ，yě bú shì zhuī qiú qiáng cì jī ，ér shì wéi le ràng hòu miàn fā zhǎn dé gèng zì rán yī xiē ，jiǎn shǎo wén zì shàng de yòng lì 。yīn wéi zhè shǒu shī ，gēn jù shī tí “xiǔ tóng lú jiāng jì guǎng líng (...)
jiē xià qù zhuǎn rù dì sì duàn ，hū rán jiǎng dào shǔ dì de jun1 shì xíng shì 。“yī fū dāng guān ，wàn fū mò kāi ”，yì yú gù shǒu ，nán yú gōng rù 。xiàng zhè yàng de dì fāng ，rú guǒ méi yǒu qīn xìn kě kào de rén qù zhèn shǒu ，jiù fēi cháng wēi xiǎn le 。zhè jǐ jù shī wán quán yòng jìn dài zhāng zǎi de 《jiàn gé míng 》zhōng sì jù ：“yī rén hé jǐ ，wàn fū zī jū ，xíng shèng zhī dì ，fěi qīn fú jū 。”lǐ bái miáo xiě shǔ dào zhī nán háng ，lián xì dào shǔ dì xíng shì suǒ jù yǒu de zhèng zhì yì yì ，shì shí shàng yǐ yuè chū le lè fǔ jiù tí “shǔ dào nán ”de fàn wéi 。bā shǔ wù chǎn fù ráo ，duì sān qín de jīng jì gòng yīng ，shèn wéi zhòng yào 。suǒ yǐ wáng bó 《sòng dù shǎo fǔ zhī rèn shǔ chuān 》shī dì yī jù jiù shuō shǔ dì “chéng què fǔ sān qín ”，yě shì zhǐ chū le zhè yī diǎn 。lǐ bái zuò lè fǔ shī ，suī rán dōu yòng jiù tí ，(...)
“gù rén lǎo dà ，hǎo jīn huái 、xiāo jiǎn quán wú 。”zé shì cí rén huái zhe jī fèn hé chén tòng duì nán sòng wáng cháo bú fā bú kuài de zhí jiē píng lùn 。nán dù zhī chū ，cháo yě bú fá huī fù zhōng yuán de zhuàng zhì ，“hǎo jīn huái ”，dāng zhǐ cǐ 。dàn zhào sòng zuì gāo tǒng zhì zhě ，xīn huái guǐ tāi ，gǒu qiě tōu ān ，zuì shēng mèng sǐ 。chéng rú wén jí wēng xiě de ，“yī sháo xī hú shuǐ ，dù jiāng lái ，bǎi nián gē wǔ ，bǎi nián hān zuì 。”（《hè xīn láng ·yóu xī hú yǒu gǎn 》）tóng shí yòu yā zhì 、dǎ jī 、pái jǐ zhǔ zhàn lì liàng ，shǐ yīng xióng sāi lù ，bào guó wú mén ，zhuàng zhì xiāo mó yǐ jìn ，zào chéng shì fēng rì tuí ，rú jiāng hé rì xià ，bàn bì shān hé ，nán yǐ shōu shí de jú miàn 。zhè shì duō me lìng rén è wàn de xià chǎng ！dà gài zhè yě jiù shì cí rén bú yuàn yì zhòng lái jīng chéng 、zhòng yóu xī hú de zhēn zhèng yuán yīn 。zhì cǐ ，cí rén yǐ “màn yíng dé ，qiū fēng liǎng ěr ，lěng quán tíng xià qí lǘ ”zhè yàng shēn chén de gǎn kǎi shōu shù le quán cí 。“liǎng ěr qiū fēng ”，jí mǎn ěr de qiū shēng 。qiū shēng zhě ，shì jì mò de shuāi tuí méi luò zhī yīn yě 。cí rén zài miáo huì chū yī gè xiān míng de xíng xiàng ：yī gè zhe pò hé yī de zōng shì zǐ dì ，qí zhe yī tóu máo lǘ ，jǔ jǔ dú háng zài lěng quán tíng xià 。zhè děng qī chǔ de qíng jǐng ，zhèng shì wáng shì shì wēi de jué hǎo xiàng zhēng 。dàn zhè chén tòng de xīn yì yóu “màn yíng dé ”sān zì yǐn chū ，chén tòng zhī qíng piān yǐ dàn yǔ 、xié yǔ 、fǎn yǔ dào zhī ，gèng yǒu yī zhǒng bēi cóng zhōng lái de yì yàng de xìng fā gǎn dòng lì liàng 。
yú shì yǒu le zhè shǒu shī de qián sì jù 。kāi tóu shuō ，zì jǐ de zhù suǒ suī rán jiàn zào zài rén lái rén wǎng de huán jìng zhōng ，què tīng bú dào chē mǎ de xuān nào 。“chē mǎ xuān ”，yì wèi zhe shàng céng rén shì zhī jiān de jiāo wǎng ，suǒ wèi “guàn dài zì xiàng suǒ ”。yīn wéi táo yuān míng xǐ huān sù qióng ér rén men yòu cháng cháng wàng jì guì zhòu zhī jiā de “qióng ”yǔ píng mín de “qióng ”quán bú shì yī huí shì ，zhè liǎng jù shī de yì wèi jiù bèi hū shì le 。shí zài ，táo jiā shì dōng jìn kāi guó yuán xūn táo kǎn de hòu dài ，shì xún yáng zuì yǒu shì lì de yī zú 。suǒ yǐ ，jìn guǎn táo yuān míng zhè yī zhī yǐ chéng shuāi luò ，lěng jì dào mén wú chē mǎ zhōng jiū shì bú xún cháng de 。suǒ yǐ jǐn jiē zhe yǒu yī wèn ：nǐ rú hé néng zuò dào zhè yàng ？ér hòu yǒu dá ，zì rán dì guī jié dào qián sì jù de hé xīn ——“xīn yuǎn dì zì piān ”。“yuǎn ”shì xuán xué zhōng zuì cháng yòng de gài niàn ，zhǐ chāo tuō yú shì sú lì hài de 、dàn rán ér quán zú de jīng shén zhuàng tài 。cǐ chù de “xīn yuǎn ”biàn shì duì nà zhēng míng duó lì de shì jiè qǔ gé lí yǔ lěng mò de tài dù ，zì rán yě jiù shū yuǎn le bēn zhú yú sú shì de chē mǎ kè ，suǒ jū zhī chù yóu cǐ ér biàn dé pì jìng le 。jìn yī bù shuō ，“(...)"
guān shān jiǎn jì zú ，fēi biāo fú líng zhàng ，wǒ huái yù rú chǔ ，fàng gē yī liè zhàng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

关山蹇骥足，飞飙拂灵帐，我怀郁如楚，放歌依列嶂。
（33）夜雨闻铃：《明皇杂录·补遗》：“明皇(...)
但见那梨花好像还带着昨夜的月色，海棠花半含着清晨的雨珠。皇家的园囿关不住盎然春色，春光已无拘无束地穿过城门来到郊野，御沟中绿水漾漾，暗暗流出，直达城外的津渡。东风微微，和煦闲静，垂柳细柔，好似千万条丝丝金缕。遥望皇宫凤阙，朦朦胧胧，非烟非雾。正逢太平盛世，朝野上下一片欢娱，京城里条条大路，到处是升平歌舞、箫笙锣鼓。黄莺的鸣啭时断时续，一双双(...)
其三，灵巧的对仗，增加了诗歌的绘画美。这首诗中间两联对仗不仅工整 ，而且灵巧奇绝 。三、四两句，主要从空间角度描写苏武留胡时环境的艰难；五、 六两句主要从时间的角度突出其留胡时间的漫长。两联有机配合，便从时、空观方面突现了苏武不可动摇、固若磐石的爱国之志。其中“甲帐”、“丁年”的对仗更见功力，看似信手拈来，而实有巧夺天工之妙。

相关赏析

阳原歌薤露，阴壑惜藏舟。清夜妆台月，空想画眉愁。
山河风月古，陵寝露烟青。君子秉祖德，方垂忠烈名。
唱得清商好。
汉代李元礼，江左管夷吾。英姿雅望，凛凛玉立冠中都。25石鬼胸中千丈，不肯低回青禁，引去卧江湖。更学鸱夷子，一舸下东吴。(...)
因为本诗抒发了佳节思亲的感情，九日登高，遥望故乡，客中送客，愁思倍加，忽见一对鸿雁从北方飞来，不禁脱口而问，我想北归不得，你为何还要南来，形成强烈对比，把思乡的愁绪推到(...)
写作特点　　1.结构得当，语言精练。　　写景与记(...)

作者介绍

谢惠连 谢惠连（407～433年），南朝宋文学家。祖籍陈郡阳夏（今河南太康），出生于会稽（今浙江绍兴）。他10岁能作文，深得谢灵运的赏识，见其新文，常感慨“张华重生，不能易也。”本州辟主簿，不就。谢惠连行止轻薄不检，原先爱幸会稽郡吏杜德灵，居父丧期间还向杜德灵赠诗，大为时论所非，因此不得仕进。仕宦失意，为谢灵运“四友”之一。